Menu Sluiten

Fytotherapie

De kruidengeneeskunde is duizenden jaren de voornaamste behandelmethode voor de zieke mens geweest. Veel planten bezitten niet alleen geneeskrachtige eigenschappen, maar kunnen ook een profylactische werking hebben, dat wil zeggen dat het gebruik kan helpen bepaalde ziekten te voorkomen.

Het plantenrijk is behalve een belangrijke voedselleverancier een uiterst belangrijke bron van geneesmiddelen. Duizenden plantensoorten werden vroeger en worden ook nu nog overal ter wereld in een of andere vorm in de geneeskunde toegepast. In principe behoren tot de Fytotherapie zowel de sterk werkende plantaardige middelen, bijvoorbeeld papaver en digitalis, als de mild werkende, als kamille, valeriaan en pepermunt. Planten kunnen een belangrijke genezende werking hebben, maar – net zoals dat voor synthetische geneesmiddelen geldt, – alleen indien ze bij de juiste indicaties worden ingezet, op de juiste wijze zijn bereid, en bovendien op de juiste wijze en in de juiste hoeveelheid worden toegediend. Een groot aantal is als kant-en-klaar preparaat, ofwel specialité, in de handel. Wat verder veel gebruikt wordt is de kruidenthee. De kruidenthee is niet zomaar een thee met wat geneeskrachtige kruiden, maar berust evenals alle geneesmiddelen op een recept dat aan bepaalde regels moet voldoen.

Kunnen fytotherapeutica schadelijk zijn? Het is natuurlijk belangrijk te weten of, en zo ja in welke mate, fytotherapeutica schadelijk kunnen zijn. Ten onrechte worden ze, omdat het natuurlijke middelen zijn, nogal eens beschouwd als geneesmiddelen zonder bijwerkingen. Men moet zich realiseren dat elke stof, dus ook een plantaardig middel, afhankelijk van de dosis, een schadelijke werking kan hebben.

Voorbeelden:

►De “onschuldige” zoethoutwortel kan bij langdurig gebruik in hoge doses hartklachten en een verhoogde bloeddruk veroorzaken.
►Ginseng kan bij langdurig gebruik in hoge dosering bijwerkingen geven zoals, slapeloosheid, diarree en een verhoogde bloeddruk.
►Chronisch gebruik van laxeermiddelen zoals Aloë, Senna, Frangula en Rheum, kan leiden tot ernstig kaliumverlies en bepaalde darmafwijkingen.